Metropolita Krakowski powołał zarząd Centrum Jana Pawła II

Wspominając w Liturgii "Imię Jezus" Kościół pragnie podkreślić i pokazać ogromne Jego znaczenie. To Imię, które Bóg Ojciec wybrał dla swojego Syna jest jednocześnie w swoim znaczeniu nakreśleniem misji, jaką Jezus wypełnił na ziemi. Ten, kto nosi to Imię dokonuje rzeczy największej, jedynej, niepowtarzalnej. W roku 1590 papież Klemens VII zezwolił by to wspomnienie było obchodzone w zakonach franciszkańskich, natomiast papież św. Jan Paweł II ustanowił dzień 3 stycznia jako wspomnienie Imienia Jezus w całym Kościele.

Idea utworzenia papieskiego Centrum narodziła się 2 stycznia 2006 roku, jako odpowiedź Kościoła krakowskiego na słowa Ojca Świętego wypowiedziane w dniu inauguracji pontyfikatu – 22 października 1978 roku: "Nie lękajcie się! Otwórzcie drzwi Chrystusowi". Inicjatorem powstania Centrum jest kard. Stanisław Dziwisz, który dokładnie 13 lat temu podpisał dekret o jego powołaniu i zatwierdził jego statut.

"Na początku nowego roku składamy Panu dziękczynienie za ten czas «nowy» - dar Jego miłosiernej miłości - który rozpoczyna się w imię Jezusa i Jego dziewiczej Matki Maryi. Dziś bowiem, w oktawę Bożego Narodzenia, obchodzimy uroczystość Bożego macierzyństwa Maryi Panny, i Ewangelia przypomina, że Dziecięciu urodzonemu w grocie betlejemskiej «nadano imię Jezus» (por. Łk l, 31), co znaczy «Bóg zbawia».

W niedzielę w oktawie Bożego Narodzenia w Kościele katolickim obchodzone jest Święto Świętej Rodziny. Zaczęto je obchodzić w różnych krajach począwszy od XVIII wieku a zatwierdził je papież Leon XIII, który również ułożył teksty liturgiczne na to święto. Jego dziełem również są przepiękne hymny kościelne, przeznaczone na ten dzień.

Trzeci dzień oktawy, 27 grudnia, poświęcony jest św. Janowi Apostołowi. Jego kult liturgiczny istniał już od IV wieku. Kardynał Karol Wojtyła w 1973 r. tak mówił o św. Janie Apostole: Liturgia Kościoła wplotła w oktawę Bożego Narodzenia, w tajemnicę Bożego Narodzenia postać Jana Apostoła (...)

W dzisiejszą uroczystość, drugą co do ważności w liturgii chrześcijańskiej, Kościół wspomina prawdę, że Bóg stał się człowiekiem. Jednorodzony i odwieczny Syn Boży przyjął ludzką naturę, aby w niej dokonać zbawienia ludzi. Rodząc się jako Dziecko Bóg stał się naprawdę Emmanuelem - Bogiem z nami, od którego nie oddziela nas żaden dystans wysokości i oddalenia.